De martialarm introductie tot capoeira
Capoeira is een Afro-Braziliaanse krijgskunst, game en cultuur gemaakt door tot slaaf gemaakte Afrikanen in Brazilië in de 17e eeuw. Deelnemers vormen een roda (cirkel) en spelen om de beurt instrumenten, zingen en sparren in paren in het midden van de cirkel. De game wordt gekenmerkt door vloeistof acrobatisch spel, feints, uitvlucht en uitgebreid gebruik van grondwerk, evenals sweeps, trappen en kopstoten. Gedurende het spel moet een speler een sweep, trip, schop of kopstoot vermijden die hem of haar op de vloer kan slaan. Minder vaak gebruikte technieken omvatten elleboog-snikes, klappen, stoten en body-gruwigen. Capoeira heeft drie variaties bekend als “Capoeira Angola”, “Capoeira Regional” en de altijd evoluerende “Capoeira Contemporânea”.
Van de 16e tot de 19e eeuw heeft Portugal vanuit West -Afrika slaven naar Zuid -Amerika verscheept. Het Zuid -Amerikaanse land van Brazilië was de meest voorkomende bestemming voor Afrikaanse gevangenen [nodig om te worden nodig] met 42% van alle tot slaaf gemaakte volkeren over de Atlantische Oceaan. Meestal verkocht in Brazilië waren Akan, Igbo, Yoruba, Dahomean, Moslim Guineanen, Hausa en Bantu (waaronder Kongos, Kimbundas en Kasanjes) van Angola, Congo en Mozambique.
Deze Afrikanen brachten hun culturele tradities en religies mee naar de Nieuwe Wereld. Eén theorie suggereert dat Capoeira afkomstig is van een varenreferente dans [nodig citaat] in Angola gebruikt door vrijers van jonge vrouwen, maar dit is slechts een van de vele betwiste theorieën. Er is een strijd of het spel is aangekomen met tot slaaf gemaakte Afrikanen of dat Afrikanen een reeds bestaand Braziliaans spel verfijnden. Een katalysator voor capoeira was de homogenisatie van Afrikaanse mensen onder de onderdrukking van de slavernij. Capoeira kwam naar voren als een manier om onderdrukking te weerstaan, kunst in het geheim te oefenen, cultuur te overbrengen en geesten op te heffen. Sommige historici geloven dat de inheemse volkeren van Brazilië ook een belangrijke rol speelden bij de ontwikkeling van capoeira.
Capoeira werd vooruitgegaan door Braziliaanse slaven van Afrikaanse afkomst (vermoedelijk toegelaten uit de Portugese kolonie Angola) enige tijd in de 16e eeuw. Omdat het illegaal was voor slaven om vechtvaardigheden te oefenen, varieerden ze inheemse Afrikaanse spirituele dansen, zodat ze elke keer dat ze hun kunst beoefenden, ze misschien lijken te dansen. Vanwege het feit dat deze dansen manoeuvres zoals handstands, rugflips en cartwheels omvatten, is Capoeira vandaag de meest energieke van alle vechtsporten, waarbij veel trappen vanuit een handstandspositie worden uitgevoerd. De aanvallende technieken zijn aanvankelijk trappen, de defensieve technieken zijn in de beginbewegingen die wegblijven van de aanval van de vijand allemaal samen. De Afrikaanse cultuur is een groot deel van het bestuderen van capoeira, vooral omdat training en concurrentie wordt gedaan aan het ritme van de Berimbau, een muziekinstrument met één string. Pas in de 20e eeuw is de praktijk van Capoeira legaal geworden in Brazilië, en pas in zeer moderne jaren is het in andere landen onderwezen.
In 1942 opende Mestre Pastinha de eerste formele academie voor instructie in de traditionele vorm van de kunst, bekend als Capoeira Angola. De inspanningen van Mestre Pastinha verhinderden dat Capoeira Angola verloren ging als nieuwere, gemoderniseerde vormen van de kunst die aan populariteit werd geworden.
Dit tijdperk was een mijlpaal van een dramatische verandering in de instructiemodus van de kunst van Capoeira. Eerder werd Capoeira in het geheim doorgegeven, meestal van een familielid zoals iemands vader of oom, of in een kleine groepsomgeving waar verschillende jonge mensen in een bepaalde gemeenschap begeleiding zouden krijgen van oudere beoefenaars uit die gemeenschap. Tijdens dit tijdperk werd het academiesysteem de overheersende vorm van deelname aan de kunst. Momenteel zijn er capoeira -academies op bijna elk continent van de wereld.
Een andere belangrijke verandering die plaatsvond door de proliferatie van ‘scholen’ van Capoeira is de deelname van leden van de midden- en hogere klasse. Momenteel nemen sommige mestels deel aan seminars waar ze de noodzaak bespreken om de kunst beschikbaar te stellen aan arme zwarten die de trainingskosten in een academie niet kunnen betalen. Dit is een kwestie van zorg voor beoefenaars die het belang erkennen om de kunst beschikbaar te stellen voor mensen die uit de cultuur komen die de kunst in de eerste plaats hebben uitgevonden.
Capoeira -training kan worden gedaan in elke stad ter wereld en ik moedig je aan om een martial arty -directory van Capoeira te bezoeken om een school bij jou in de buurt te vinden!
